سایه
ایستادی زیر خورشید داغ
در کوهستان بی لک .
زیر سایه ات دراز کشیدم
در شاخه های بزرگ دستانت
کنار چشمه حیات !
با رقص پاهایم شکست
بلور آب !
آبشار جاری خنده
در سایه ات ، لطیف
و لباس هایم در چنگ ساقه ات
خشک شد با رقص باد !
+
کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ٧:٠۳ ق.ظ ; ۱۳٩۱/٥/٧